เมื่อเขากลับฝรั่งเศสไป ไม่รู้ทำไมคิดถึงเหลือเกิน, สื่อรักทางอากาศ

พอเพื่อนของลูกได้ยินข่าวประกาศหามิตร ก็เลยเขียนจดหมายไปขอที่อยู่ของเขาจากนักจัดรายการ พอได้ที่อยู่มาแล้ว เพื่อนๆของลูกก็ไม่มีใครกล้าเขียนไปหาเขา ได้เอาที่อยู่มาให้ลูกและบอกให้ลูกเป็นคนเขียน ลูกก็เลยเขียนไป เขาก็ตอบกลับมา จากนั้นลูกและเขาจึงเขียนจม.ติดต่อกันเรื่อยมานานถึง 12 ปี ไม่เคยเห็นตัวจริงกันเลย เห็นแต่เพียงรูปถ่ายที่ส่งให้กันเท่านั้น จนกระทั่งปี 2534 ลูกอายุ 31 ปี เขาก็บอกรักลูก

ถอดจิต

ผู้หญิงคนหนึ่ง เล่าให้เพื่อนของเธอฟังว่า เธอมีประสบการณ์ที่แปลกประหลาด บางครั้งก็ถอดจิตออกจากร่างไปบ้านของลูกศิษย์ เตือนให้ลูกศิษย์ตื่นขึ้นมาเพื่อเตรียมของตักบาตร, สามารถได้ยินเสียงของคนที่กำลังพูดโทรศัพท์ ซึ่งยืนอยู่ห่างจากตัวเธอได้, สามารถเห็นคนที่อยู่ในอีกห้องหนึ่งว่ากำลังทำอะไร เป็นต้น นอกจากนี้ เธอยังสามารถติดต่อกับเทวดาองค์หนึ่ง ให้มาบอกวิธีการรักษาโรคได้อีกด้วย...เรื่องราวนี้ เป็นความจริงหรือไม่ อย่างไร

เกือบไป (ชีวิตสมณะ)

ชายคนหนึ่ง ตอนมีชีวิตอยู่ประกอบอาชีพด้วยการค้าเป็ด-ไก่ กิจการรุ่งเรืองจนตั้งตัวได้ แต่ละวันต้องฆ่าสัตว์ไม่ต่ำกว่าพันชีวิต ไม่เคยเข้าวัด มักจะทำแต่บุญสงเคราะห์ญาติ สงเคราะห์โลก แต่โชคดีที่ลูกชายของเขาได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ จึงทำให้เขาพ้นจากอบายได้...มาเรียนรู้เรื่องราวของเขา เพื่อสอนตัวเราว่า ให้ละชั่ว ทำดี เพื่อชีวิตที่ดีหลังความตาย...เพราะเราอาจไม่โชคดีเหมือนเขา

รักจริงๆ

เขาเล่าว่าไปเรียนวิศวะช่างยนต์ และได้ทุนจะไปเรียนต่อที่ประเทศญี่ปุ่น แต่ก็ต้องสละสิทธิ์ไปเพราะที่บ้านซึ่งทำธุรกิจขายยาเกิดวิกฤตใหญ่ เป็นหนี้จำนวนมากถึง 10 ล้านบาท (เมื่อเกือบ 30 ปีก่อนนะคะ) และมีเรื่องต้องขึ้นโรงขึ้นศาลกัน พี่น้องก็หนีหมดไม่มีใครรับผิดชอบ เขาจึงอาสามารับภาระหนี้สินทั้งหมดแทนพ่อ ซึ่งในตอนนั้นเขาอายุเพียง 22 ปี ลูกสงสารเขามาก

กินลูกต่อหน้าพ่อ

การกระทำของเราตอนมีชีวิต จะมีผลต่อชีวิตหลังความตายอย่างไร...ชายคนหนึ่ง เป็นคนใจดี ยิ้มแย้มแจ่มใส สวดมนต์ทำวัตรเช้าเย็น และตักบาตรทุกวัน อาชีพหลักคือ เป็นมัคทายก มักชอบทำความสะอาดพื้นที่ของวัดเป็นประจำ...ชายอีกคนหนึ่ง เป็นพ่อที่รักลูกมาก แต่ชอบดื่มเหล้าเป็นอาจิณ พอเมานิสัยก็เปลี่ยน ไม่มีเงินซื้อเหล้าก็เอาที่นาไปขาย แม้เป็นอัมพาตซีกขวา ก็ยังกินเหล้า...ชีวิตหลังความตายของชายทั้งสองคนนี้ เป็นอย่างไร

ไม่เอาน่า...อย่าคิดมาก

เรื่องราวของนักสร้างบารมี...เธอรู้จักหมู่คณะตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม...ด้วยเชื่อในคำสอนของมหาปูชนียาจารย์ ทำให้เธอตัดสินใจไม่ใช้ชีวิตครองเรือน ถือศีลแปด และเข้ามาเป็นอุบาสิกา ทำงานรับใช้พระพุทธศาสนา...อุทาหรณ์ของผลแห่งบุญและบาป...คุณพ่อของเธอเป็นคนเจ้าชู้มีภรรยาหลายคน คุณยายของเธอเป็นคนใจบุญ ตักบาตรสม่ำเสมอ และจะไปถืออุโบสถศีลที่วัดเป็นประจำ...ชีวิตหลังความตายของท่านทั้งสองจะเป็นอย่างไร

วันนี้หนูได้บุญหมื่นกว่า points

หลังจากดีดี้นั่งสมาธิ เธอขยันกราบพระ กราบแม่ รักวัด รักบุญกลัวบาป ชอบช่วยงานวัดทุกสิ่งทุกอย่าง วันหนึ่งลูกพาดีดี้ไปวัด พอไปถึง เธอก็วิ่งไปช่วยงานวัดต่างๆทั้งวัน แล้วก็มาบอกว่า "วันนี้หนูได้บุญหมื่นกว่า Point(คะแนน)" ลูกจึงถามด้วยความสงสัยว่า "หนูรู้ได้อย่างไร" ดีดี้ไม่ตอบ จนวันหนึ่งเธอบอกว่า "องค์พระนับบุญให้หนู ถ้าช่วยงานบ้านได้บุญ 60Point ถ้าช่วยงานวัดได้บุญ 200Point"

คนดีที่หนึ่งเลย, หาที่สุดไม่ได้, สุดหาสิ่งใดจะเทียบได้

คุณพ่อ เป็นคนขยันทำงาน ใจดี รักครอบครัว ไม่เจ้าชู้ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ มัธยัสถ์ ท่านรักและผูกพันกับคุณแม่มากแม้ว่าจะโดนคลุมถุงชนให้แต่งงานกับคุณแม่ก็ตาม ท่านทั้งสองอยู่ร่วมกันเป็นเวลาถึง 48 ปี

อัศจรรย์วันเดียว 3 ครั้ง

ในเวลาเช้าก็ เกิดเหตุการณ์พระอาทิตย์ทรงกลด ในเวลาเย็นก็เกิดเหตุการณ์อัศจรรย์ตะวันแก้ว พอตกกลางคืนก็เกิดเหตุการณ์พระจันทร์ทรงกลด ซึ่งในวันนั้นมีเหตุการณ์อัศจรรย์ ถึงสามอย่างในวันเดียว